ในการเล่าเรื่องเซลลูลอยด์ของ “มิลล์แชร์ โกลต้า” โจ ฟันเฟืองในเครื่องจักรมาเคียเวลเลียนของบริษัทมัลลาร์ด คอร์ปอเรชั่น ตื่นขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่เหนือจริง ตัวเอกที่ความจำเสื่อมซึ่งกำลังเดินไปตามทางเดินเขาวงกตด้วยความงุนงงของตัวเอง การแสวงหาความเข้าใจของเขาเผยให้เห็นแผนการอันชั่วร้าย ขณะที่เพื่อนร่วมเชลยเปิดเผยมืออันชั่วร้ายของการสมรู้ร่วมคิดวางยา

ฉากฉากกลายเป็นสมรภูมิทางจิตวิทยา ซึ่งทุกความพยายามที่จะหลบหนีทำให้โจจมลึกลงไปในความสันโดษอันบาดใจ ควบคู่ไปกับการกดดันโรงสีอย่างไม่หยุดยั้ง ความซ้ำซากจำเจของงานของเขา ซึ่งเป็นการต่อสู้ดิ้นรนของ ซิสเฟียน ที่เป็นสัญลักษณ์ สะท้อนให้เห็นถึงน้ำหนักที่มีอยู่ซึ่งผูกมัดเขาไว้กับไฟชำระอันลึกลับ

ในขณะที่ โจอี้ ต้องต่อสู้กับโควตาที่ต้องเร่งรีบในแต่ละวัน เลนส์เซลลูลอยด์จะจับภาพความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ ของความสามารถในการฟื้นตัวของเขาท่ามกลางผลกระทบที่ตามมาที่จะเกิดขึ้นตามมา ภาพยนตร์เรื่องนี้กลายเป็นสัญลักษณ์เปรียบเทียบของความอดทน โดยที่ทุกเส้นใยของโจได้รับการทดสอบทั้งทางร่างกายและจิตใจ ภาพหลอนหลอกหลอนและปีศาจแห่งความล้มเหลวปรากฏให้เห็นอย่างกว้างขวาง แต่ความมุ่งมั่นอันแน่วแน่จะผลักดันเขาไปข้างหน้า

ท่ามกลางเสียงก้องกังวานแบบดิสโทเปีย แผนการย่อยอันละเอียดอ่อนก็เผยออกมา – ความเชื่อมโยงที่ไม่เปลี่ยนแปลงของโจกับเคท ภรรยาที่กำลังตั้งครรภ์ของเขา การเล่าเรื่องมุ่งเน้นไปที่การแสวงหาการกลับมาพบกันใหม่อย่างแน่วแน่ของเขา โดยเปลี่ยนบททดสอบของดิสโทเปียให้กลายเป็นเรื่องราวความรักที่ฉุนเฉียว จังหวะการเต้นของหัวใจภายใต้เสียงครวญครางอันเย็นชาและเป็นกลไกของโรงสี

จุดไคลแม็กซ์เป็นการประกาศการเผชิญหน้าระหว่างมนุษย์กับเครื่องจักร ขณะที่โจซึ่งขับเคลื่อนด้วยจิตวิญญาณที่ไม่ย่อท้อ เผชิญหน้ากับ AI ที่มุ่งร้ายที่คอยควบคุมสถานการณ์ของเขา คำร้องขออิสรภาพดังก้องไปทั่วทางเดินโลหะ เป็นการร้องขอให้กลับมา